با این ادویه به جنگ دیابت بروید

دارچین به رفع دیابت کمک می‌کند و با این ادویه به جنگ دیابت بروید.دارچین نوعی ادویه‌‌ی مقوی است که به‌خاطر تأثیراتش در سلامت بدن از دیرباز جایگاه ویژه‌ای در طب سنتی داشته است. امروزه نیز با کشف خواص درمانی گسترده‌ی آن در بسیاری از کشورها مورد استفاده قرار می‌‌گیرد.

 بر اساس تحقیقات بین ۲۶ دارویی که منشأ گیاهی دارند، دارچین بالاترین رتبه را در جلوگیری از اکسید شدن سلول‌های بدن داراست. بو، مزه و رنگ بی‌نظیر دارچین، به‌خاطر بخش روغنی درختی‌ است که دارچین از آن گرفته می‌شود. خواص دارویی دارچین حاصل از پوست درخت دارچین است. پوست درخت دارچین حاوی موادی است که در درمان بسیاری از بیماری‌ها مؤثرند.

 البته برای اینکه خواص دارویی دارچین حفظ شود، ترکیب شیمیایی آن باید دست‌نخورده باقی بماند. ضدالتهاب بودن، کاهش قند خون، افزایش ایمنی بدن در برابر سرطان، حمله‌ قلبی و میکروب‌زدایی از بدن از فواید دارچین است.

دیابت بیماری است که به واسطه قند خون بالا توصیف می شود. اگر به درستی کنترل نشود، این بیماری می تواند به عوارضی مانند بیماری قلبی، بیماری کلیوی و آسیب عصبی منجر شود.

درمان دیابت اغلب شامل مصرف داروها و تزریق انسولین می شود، اما بسیاری از مردم مصرف مواد غذایی که به کاهش قند خون کمک می کنند نیز را مد نظر قرار می دهند. یک نمونه دارچین است که به عنوان ادویه ای محبوب در شیرینی پزی و آشپزی مورد استفاده قرار می گیرد.

دارچین فواید سلامت مختلفی را ارائه می کند که از آن جمله می توان به توانایی کاهش قند خون و کمک به مدیریت دیابت اشاره کرد.

دارچین از انسولین تقلید می کند و حساسیت به انسولین را افزایش

در حقیقت، گروهی از دانشمندان محتوای آنتی اکسیدانی 26 گیاه دارویی و ادویه مختلف را مورد مقایسه قرار داده و دریافتند که دارچین پس از سیر در جایگاه دوم از نظر بیشترین میزان آنتی اکسیدان ها قرار دارد. آنتی اکسیدان ها از این نظر مهم هستند که به بدن در کاهش استرس اکسیداتیو، نوعی آسیب به سلول ها، که رادیکال های آزاد موجب آن می شوند، کمک می کنند.

استرس اکسیداتیو تقریبا در ابتلا به همه بیماری های مزمن از جمله دیابت نوع 2 نقش دارد.

دارچین از انسولین تقلید می کند و حساسیت به انسولین را افزایش می دهد.

مطالعات نشان داده اند که عصاره دارچین ممکن است توانایی دو پروتئین بتا آمیلوئید و تاو را در تشکیل پلاک ها و توده ها که به طور معمول با ابتلا به بیماری آلزایمر پیوند خورده اند، کاهش دهد. با این وجود، این پژوهش تنها به صورت آزمایشگاهی و حیوانی انجام شده و انجام مطالعات بیشتر روی انسان برای تایید این یافته ها نیاز است.