خبر حذف مدرک تحصیلی و سن از پروسه استخدام خبری است که توسط عضو کمیسیون اجتماعی مجلس منتشر و علنی شده است. بر اساس این خبر در لایحه دولت سن استخدام بر اساس مدرک تحصیلی بین ۲۰ تا ۴۰ سال در نظر گرفته شده است. همه ما می دانیم که تحصیل، اشتغال و استخدام زنجیره متصل به هم است که همیشه یک سر آن می لنگد. وقتی تحصیلات کامل است، خبری از اشتغال و استخدام نیست و وقتی حرف از استخدام و اشتغال می شود، تحصیلات لازم برای آن وجود ندارد. به این موضوع باید بحث سن و افزایش آن را نیز اضافه کنیم.
گاهی هم موقعیت به گونه ای است که شرایط یک اشتغال خوب بر اساس مدرک تحصیلی وجود دارد که می تواند یک استخدام مطمئن را به ارمغان بیاورد، اما این عدد سن است که یاری نمی کند و نمی گذارد همه چیز خوب پیش برود. دغدغه امروز جوانان و تازه فارغ التحصیل شدگان و همه آنهایی که مدتی است در ارگانی مشغول به کار هستند و منتظر یک معجزه اند تا در شرایط کاری شان، تغییر مثبتی ایجاد شود، همین موضوعات است. اما سوال اینجاست آیا واقعا حذف مدرک تحصیلی و سن از پروسه استخدام می تواند تغییری ایجاد کند و یا اساسا و عملا این لایحه قابلیت اجرایی دارد یا حتی درست و اصولی اجرا می شود؟
تاثیر حذف مدرک تحصیلی و سن از پروسه استخدام
حذف مدرک تحصیلی و سن از پروسه استخدام ظاهرا می تواند فرصت های شغلی بیشتری برای کاربران فراهم کند. به این ترتیب به گونه ای تبعیض برداشته می شود؛ مثلا این امکان وجود دارد که ارگانی در یک ردیف شغلی به افراد دارای مدرک فوق دیپلم نیاز داشته باشد که سن آنها زیر 38 سال باشد، در این شرایط بسیاری از افراد تنها به دلیل شرایط سنی، این موقعیت شغلی را از دست می دهند. آنچه مشخص است قرار است با این مصوبه جدید این تبعیض برداشته شود.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که حذف مدرک تحصیلی و سن از پروسه استخدام در کنار اینکه در وضعیت اشتغال بهبود قابل توجهی ایجاد خواهد کرد؛ به نفع صندوق های بازنشستگی هم هست؛ زیرا صندوق بازنشستگی موظف است برای فردی که در ۲۰ سالگی استخدام شده و در سن ۵۰ سالگی بازنشسته می شود، ۲۵ سال مستمری پرداخت کنند. این در حالی است که اگر نیرویی در ۳۵ سالگی استخدام و در ۶۵ سالگی بازنشسته شود، صندوق ها به عمر مفید توجه داشته و ۱۰ سال نسبت به متوسط عمر مفید مستمری پرداخت می کنند.
تاثیر واقعی مدرک تحصیلی بر اشتغال و استخدام
سوال مهم اینجاست در حالی که هر سال خیل عظیمی از جوانان با سودای ادامه تحصیل وارد انواع و اقسام دانشگاه ها در رشته های مختلف می شوند و بسیاری از آنها هزینه های هنگفتی برای نشستن روی صندلی های دانشگاهی پرداخت می کنند؛ آیا پس از فارغ شدن از تحصیل چه با وجود حذف مدرک تحصیلی و سن از پروسه استخدام و چه بدون آن، شغلی خواهند یافت. با وضعیت موجود جامعه پاسخ این سوال بسیار ساده و راحت است. مشخص است که نبود برنامه ریزی مدون و جامع برای آینده شغلی جوانان نه دیروز و نه امروز، وجود نداشته و ندارد و با توجه به وضع موجود در آینده هم وجود نخواهد داشت.
