دورافتاده‌ترین و خطرناک‎ترین جزیره‌های جهان

تصورتان از واژه ی جزیره چیست؟ حتما یک جای آرام و بی سر و صدا که می توانید در کنار ساحل لم دهید و در حالی که به آب های پهناور دریا خیره شده اید، روزتان را بگذرانید.

دسترسی به برخی از جزایر جهان نه‌تنها دشوار است بلکه مملو از خطرات ناشناخته می‌باشد. قرن‌هاست که کاشفان و ماجراجویان در دریاهای آزاد قایقرانی کرده و جزایر بزرگ و کوچک بی‌شماری را کشف کرده‌اند. اگرچه انسان‌ها بسیاری از این جزایر را استعمار کرده‌اند، اما هنوز تعدادی دیگر نیز وجود دارند که همچنان مرموز باقی‌مانده‌اند.

برخی از آن‌ها به دلیل خطرات شناخته‌ شده‎، اجتناب‌پذیر هستند و برخی دیگر به دلیل شرایط آب‌وهوایی و دریاهای ناپایدار تقریباً غیرقابل‌دسترسی هستند. در ادامه نگاهی به برخی از این جزایر دورافتاده و خطرناک می‌اندازیم.

آشنایی با جزایر دورافتاده و خطرناک

تریستان دا کونا (Tristan da Cunha)

مجموعه دورافتاده جزایر آتش‌فشانی تریستان دا کونا منزوی‌ترین مجمع‌الجزایر قابل سکونت در جهان است که در جنوب اقیانوس اطلس در فاصله 3486 کیلومتری ساحل جزایر فالکلند واقع‌ شده است. تریستان دا کونا بخشی از مستعمرات انگلستان می‌باشد. این کشور دارای 250 نفر جمعیت است که همه آنها در جزیره اصلی ساکن هستند که به آن تریستان دا کونا نیز گفته می‌شود. باقی جزایر بدون زیستگاه‌های انسانی می‌باشند و برخی از آن‌ها نیز ذخایر حیات‌وحش محسوب می‎شوند. از آنجایی که در این جزایر هیچ باند فرودگاهی وجود ندارد، تنها راه رسیدن به آن‌ها قایقرانی است. از آفریقای جنوبی 6 روز طول می‌کشد تا با قایق به این مجمع‌الجزایر برسید.

جزیره سنتینل شمالی (North Sentinel Island)

جزیزه سنتینل شمالی، یکی از جزیره های مجمع الجزایر آندامان در نزدیکی خلیج بنگال است. علارغم زیبایی بی نظیر این جزیره، بازدید از آن امکان پذیر نیست. این جزیره خانه آخرین بومیان بازمانده است که ارتباط با جهان و تمدن مدرن را رد می کنند و مخالف ورود بیگانگان به دنیای خود هستند.

گروهی از مردمان بومی، معروف به سنتینلی‌ها (Sentinelese) در این جزیره زندگی می‌کنند و جزء آخرین مردمانی هستند که با دنیای مدرن هیچ‌گونه ارتباطی نداشته‌اند.

بومیان این منطقه چندان رفتار انسان‌گونه‌ای با خارجی‌هایی که به این منطقه وارد می‌شدند نداشتند و با پیکان و اسلحه‌های سرد به استقباشان می رفتند به عنوان مثال در سال ۱۹۸۶ یک زندانی فراری انگلیسی از جزایر آندامان به صورت تصادفی سر از این جزیره درآورد. مدتی بعد یک گروه تجسس جسد وی را در ساحل در حالی که گلویش با خنجرهایی به شدت زخمی شده بود یافتند.

اخیراً در سال 2018، یک آمریکایی که برای ترویج مسیحیت موفق به ورود به این جزیره شده بود، کشته شد. او در حالی وارد جزیره شد که دولت هند هرگونه بازدید از این جزیره را ممنوع و غیرقانونی اعلام کرده بود و در تلاش برای تنها رها کردن سنتینلی‌ها بود. آن‌ها معتقدند که سنتینلی‌ها، حداقل 30،000 سال قدمت دارند و ممکن است به دلیل ابتلا به بیماری‌های واگیردار هنگام تماس با انسان‌های مدرن، از بین بروند، زیرا در برابر بیماری‌هایی که در دنیای ما وجود دارد، ایمنی ندارند.

جزایر کرگولن (Kerguelen Islands

به این جزایر، جزایر ویرانی نیز گفته می‌شود. جزایر کرگولن گروهی از جزایر هستند که جزء منزوی‌ترین مکان‌های روی زمین محسوب می‎شوند.

یکی از حقایق عجیب جغرافیایی این است که چطور بیشتر قسمت‌های اقیانوس هند هنوز کم جمعیت است. با وجود نزدیکی به جمعیت در حال انفجار هند، بسیاری از این جزایر هنوز تقریبا خالی از جمعیت هستند. یکی از نمونه‌های کامل آن جزایر کرگولن است که حدود ۳۲۰۰ کیلومتر با قاره آسیا فاصله دارد. دریانوردان این جزیره را با آب و هوای خشک و بادهای فراوان و آتشفشان های محلی می‌شناسند. جمعیت این جزایر بستگی به فصل دارد و از ۴۵ نفر در زمستان‌ها تا ۱۱۰ نفر در تابستان‌ها متغیر است.