دانشمندان حلقه مفقوده بین رژیم غذایی نامناسب و سرطان را کشف کردند
تحقیقات جدید نشان میدهد که نوعی مادهی شیمیایی مرتبط با رژیمهای غذایی ناسالم یا دیابت کنترلنشده ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
تغذیهی نامناسب و خطر ابتلا به سرطان
محققان دانشگاه ملی سنگاپور (NUS) به یافتهی تازهای دست یافتهاند که میتواند ارتباط بین خطر ابتلا به سرطان و رژیم غذایی ناسالم و سایر بیماریهای رایج مانند دیابت را که با تغذیهی نامناسب مرتبط هستند، آشکار کند. کشف آنها نویدبخش ابداع راهبردهایی است که ضمن ترویج سالخوردگی سالم، از سرطان پیشگیری میکنند.
مطالعهی پیشگامانهی اخیر به رهبری پروفسور آشوک ونکیتارامان و دانشمندان موسسهی علوم سرطان سنگاپور از NUS، مرکز تحقیقات سرطان این دانشگاه (N2CR) که زیرنظر دانشکدهی پزشکی یونگ لو لین است و همکارانی از آژانس علم، فناوری و تحقیق سنگاپور (A*STAR) انجام شد.
پروفسور ونکیتارامان میگوید: «سرطان براثر تعامل بین ژنها و عوامل محیطی مانند رژیم غذایی، ورزش و آلودگی ایجاد میشود. اینکه چگونه این نوع عوامل محیطی خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهند، هنوز خیلی واضح نیست؛ اما برای انجام اقدامات پیشگیرانهای که به ما کمک میکنند تا مدت بیشتری سالم بمانیم، درک چنین ارتباطی حیاتی است.»
مادهای شیمیایی، افزایشدهنده خطر سرطان
تیم تحقیقاتی ابتدا به مطالعهی بیمارانی پرداختند که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان سینه یا تخمدان هستند؛ زیرا آنها نسخهی معیوبی از ژن سرطان (BRCA2) را از والدین خود به ارث میبرند. پژوهشگران نشان دادند که سلولهای چنین بیمارانی بهویژه نسبت به اثرات متیل گلیوکسال حساس هستند.
متیل گلیوکسال هنگام تجزیهی گلوکز برای تولید انرژی توسط سلولهای ما تولید میشود. مطالعهی جدید نشان داد که این مادهی شیمیایی میتواند نقصهایی را در DNA ما ایجاد کند که علائم هشداردهندهی اولیه درمورد پیشرفت سرطان هستند.
پژوهشهای محققان
پژوهشهای محققان همچنین نشان داد افرادی که نسخهی معیوب BRCA2 را به ارث نمیبرند، همچنان ممکن است انباشتهشدن سطوح بالایی از متیل گلیوکسال را تجربه کنند. این افراد بهدلایلی مانند ابتلا به بیماری دیابت با پیشدیابت که با چاقی یا رژیم غذایی ناسالم در ارتباط است، سطوح بالاتر از حد نرمال متیل گلیوکسال را تجربه میکنند. این اتفاق ممکن است علائم هشدار مشابهی داشته باشد که نشاندهندهی خطر بالاتر ابتلا به سرطان است.
پروفسور ونکیتارامان میگوید: «تحقیقات ما نشان میدهد که خطر ابتلا به سرطان در بیمارانی با سطوح بالای متیل گلیوکسال ممکن است بیشتر باشد. متیل گلیوکسال را میتوان بهطور بالقوه بهعنوان نشانگر درنظر گرفت و بهراحتی با آزمایش خون HbA1C تشخیص داد. علاوهبراین سطوح بالای متیل گلیوکسال را معمولا میتوان با داروها و رژیم غذایی خوب کنترل کرد و اقدامات پیشگیرانه دربرابر شروع سرطان انجام داد.»
عواملی که خطر ابتلا به سرطان را بالا میبرد
دکتر لی رن کنگ، نویسندهی اول مطالعه میگوید: «ما مطالعه را با هدف درک عواملی که خطر ابتلا به سرطان را در خانوادههای مستعد افزایش میدهند آغاز کردیم؛ اما درنهایت به کشف سازوکار عمیقتری رسیدیم که مسیر مصرف انرژی ضروری را با پیشرفت سرطان مرتبط میکند. این یافتهها آگاهی را در مورد تاثیر رژیم غذایی و کنترل وزن در مدیریت خطرات سرطان افزایش میدهند.»
سازوکار جدید برای تشکیل تومور
جالب اینجا است که کار تیم تحقیقاتی، تئوری دیرینه در مورد برخی از ژنهای پیشگیریکننده از سرطان را نیز بازبینی میکند. این نظریه که پارادایم دو ضربهای نادسون نامیده میشود و برای نخستینبار در سال ۱۹۷۱ فرمولبندی شد، پیشنهاد میکند که این ژنها باید برای همیشه و پیش از ایجاد سرطان در سلولهای ما غیرفعال شوند.
تیم تحقیقاتی اکنون دریافته است که متیل گلیوکسال میتواند بهطور موقت ژنهای پیشگیریکننده از سرطان را غیرفعال کند. این موضوع نشان میدهد که دورههای مکرر رژیم غذایی نامناسب یا دیابت کنترلنشده میتوانند درطول زمان تلنبار شوند و خطر سرطان را افزایش دهند. یافتهی جدید احتمالا در تغییر جهت تحقیقات آینده در این زمینه تاثیرگذار خواهد بود.
محققان با تکیه بر اکتشافات جدید خود قصد دارند مطالعات بیشتری را برای درک این موضوع انجام دهند که آیا اختلالات متابولیک مانند دیابت یا رژیم غذایی نامناسب بر خطر ابتلا به سرطان در سنگاپور یا سایر کشورهای آسیایی تاثیرگذار هستند یا خیر. تیم تحقیقاتی همچنین امیدوار است که مکانیسمهای جدیدی را در زمینهی ارتباط بین متابولیسم، رژیم غذایی و سرطان کشف کند تا رویکردهای موثرتری را برای پیشگیری یا بهتاخیرانداختن شروع سرطان درپیش گیرد.
