احتمالا از طرحی که این روزا تو مجلس مطرح شده خبر دارین؛ گویا قراره به هر ایرانی، چه اونایی که ماشین دارن و چه افرادی که هنوز صاحب خودرو نشدن، روزانه حدود یک لیتر بنزین تعلق بگیره. یعنی همون سهمیه بندی با شمایل جدید. با این حساب، هر شهروند ایرانی، در ماه حدود 30 لیتر بنزین سهمیه داره که اگه ماشین نداشته باشه، میتونه سهمش رو به فروش برسونه. در حالی که قیمت بنزین سهمیه ای همون لیتری 1000 تومن مونده، اعلام شده که هر لیتر بنزین آزاد، 3000 تومن قیمت خواهد داشت. با ما باشین تا ببینیم جریان از چه قراره.
کاهش تورم دهک های پایین
طبق ارزیابی هایی که انجام شده، اجرای چنین طرحی میتونه به معنای تورم 4 درصدی برای چند دهک مرفه جامعه باشه و این اتفاق در حالی میفته که دهک های پایین 1 و 2 و 3 ، هیچ افزایش تورم مستقیمی رو ناشی از این طرح تجربه نمیکنن. از طرفی، ثابت موندن نرخ گاز CNG و گازوییل هم یکی از اهداف مهم این طرح هست که به دنبال اون، از افزایش تورم حمل و نقل کالا هم جلوگیری به عمل میاد. حتی نماینده های مجلس معتقدن که افزایش قیمت بنزین، میتونه در مسیر تحقق اهداف مهمی مثل: اشتغال زایی، توسعه مترو و اتوبوس در کلان شهرها، توسعه جایگاه های CNG و امثالهم به کار گرفته بشه. تازه این طرح میتونه باعث کاهش مصرف روزانه ی بنزین در سطح کشور هم بشه. جالبه بدونین که ما الان داریم بیشتر از 92 میلیون لیتر بنزین مصرف می کنیم که پیش بینی میشه این عدد برای سال 98 به بیشتر از 100 میلیون لیتر در روز برسه. در حالی که با صرفه جویی و جلوگیری از قاچاق، میشه این رقم رو کاهش داد.
البته پیش بینی میشه که افزایش قیمت بنزین به 3000 تومن، بتونه بستر مناسب برای خصوصی سازی رو هم فراهم کنه. به هر حال، این طرح فعلا تو مجلس در حال بررسیه و مخالفت های جدی باهاش شده. خیلی ها به درستی معتقدن که این کار، به قشر ضعیف جامعه فشار میاره و از طرفی، افرادی مثل مسافرکش های شخصی، راننده های آژانس، راننده های وانت و شاغلین در سرویس های تاکسی اینترنتی، از افزایش قیمت بنزین آسیب میبینن.
