واراناسی به شهر مقدس هندوها و بودایی‌ها شهرت دارد. این شهر بنابرافسانه ها۵۰۰۰ سال پیش به وسیله شیوا الهه هندوها بنا شده است. اگرچه برخی محققان امروزی بر این عقیده‌اند که تاریخ سکونت و آغاز زندگی در این منطقه به ۳۰۰۰سال پیش بازمی‌گردد. بنارس از شهرهای مهم تاریخی، فرهنگی و تجاری هند و از مراکز قدیمی و مهم شیعیان به‌شمار می‌رود زیرا شاعران و ادبای فارسی گوی بسیاری در زمان اکبرشاه، جهانگیرشاه در آنجا زندگی می‌کردند.
شهر واراناسی معروف به الهه مرگ
این شهر در واقع شهر الهه بزرگ شیواست که الهه مرگ می‌نامند به اعتقاد مردم واراناسی اگر کسی در آنجا بمیرد حتماً رستگار خواهد شد. بسیاری از افراد مسن در سال‌های پایانی عمرشان به بنارس می‌روند و همان جا می‌میرند. این شهر با کوچه‌های تودرتو و پر پیچ و تابش حس عجیبی را در گردشگران به وجود می آورد.
طبق داستان هایی که وجود دارد، این شهر حدود ۵۰۰۰ سال پیش توسط شیوا بنا شده است و هندوها بر این اعتقادند که اگر کسی در این شهر بمیرد، مطمئنا به رستگاری خواهد رسید و به همین دلیل است جمعیت بزرگسال آن زیاد است چون بیشتر مردم هندی در سنین پیری به واراناسی می روند تا در آنجا بمیرند. خیابان های پر پیچ و تاب و تو در تو، حس خیلی جالبی به افراد در موقع بازدید از این شهر می دهد.
واراناسی، شهر صومعه ها
واراناسی، صومعه های زیادی دارد و به همین دلیل «شهر صومعه ها» هم نامیده می شود. ساکنان واراناسی در این شهر نسبت به شهرهای دیگر هند، مردم پیوند عمیق تری با مذهب و ارزش های فرهنگی دارند و ساختار شهر از نظر اجتماعی و اقتصادی طوری است که مردم آن با هم در هماهنگی کامل هستند و ارتباط زیاد و نزدیکی دارند. هندوهای بنارسبنارس، نسخه ی ادبیات و هنرهای تجسمی خاص خودش را دارد و بسیاری از نویسندگان بزرگ هند مثل Tulsidas، Ravidas، Saint Kabir و… از این شهر بوده اند.
علاوه بر این، موسیقیدان هایی مثل Ravi Shankar، Bismillah Khan و Girija Devi هم در این شهر پرورش پیدا کرده اند و این نشان دهنده ی عمق هنر و ارزش های فرهنگی ای است که در خون این شهر جاری است. دسترسی به قسمت جالب شهر که به موازات رود گنگ است به خاطر جاده های باریک و جمعیت بسیار زیاد، سخت است.
