ائل گلی تبریز (ایل گلی) یا شاه گلی نام باغی در شهر تبریز است که به‌دلیل قدمت و زیبایی‌اش یکی از نماد‌های اصلی این شهر نیز به حساب می‌آید و در کنار نماد‌هایی نظیر مقبره‌الشعرا و میدان ساعت، جلوه نمایی می‌کند. با کجارو همراه باشید و بیشتر درباره این باغ تاریخی بدانید.
معرفی ائل گلی تبریز
ائل گلی در شهر تبریز واقع شده است و این شهر نیز به‌دلیل کوهستانی بودن در اغلب روز‌های سال آب و هوای نسبتا سردی دارد. البته زمستان‌های سرد این شهر نیز شهرت زیادی دارد؛ اما در تابستان و اغلب روز‌های بهار، هوای این منطقه متعادل است و گردشگران می‌توانند ساعات خوبی را در آن سپری کنند. میانگین بارش سالانه نیز در این شهر ۳۱۰ میلی‌متر بوده و ۱۰۴ روز از سال نیز هوای این شهر یخبندان است.
دریاچه ائل گلی
ائل گلی دارای استخر زیبا و چشم نوازی است که به آن دریاچه‌ی ائل گلی گفته می شود. مسافران قادر هستند تجربه قایقرانی در این دریاچه کوچک را داشته باشند و از آب و هوای آن جا لذت ببرند؛ همچنین اطراف دریاچه منظره زیبایی دارد که به خصوص هنگام غروب خورشید می توانید آنجا قدم بزنید و از منظره لذت ببرید و عکسی برای یادگاری بگیرید.
دریاچه‌ی ائل گلی 5 و نیم هکتار وسعت دارد و 720000 متر مکعب آب را درون خود جای داده است. آب این دریاچه از رودخانه لیقوان نشات می‌گیرید که از نزدیکی روستایی به نام چاوان می‌گذرد و به‌صورت جویبار کوچکی از سمت جنوب شرقی دریاچه ایل گلی وارد آن شده و آب مورد نیاز آن را تامین می‌کند.
همچنین این مقاله را بخوانید: پل ورسک ، یکی از زیباترین پل‌های تاریخی ایران
حال هوای انسان به کلی با چند دقیقه قدم زدن در محوطه‌ی ائل گلی عوض می شود و با شنیدن صدای کشیده شدن سم اسب برروی سنگ فرش یاد زمان های دور در ذهنها تداعی می شود و حال و هوای خوبی را تجربه می‌کنید. توصیه می کنیم که به هیچ وجه در سفرتان به تبریز بازدید از دریاچه‌ی ایل گلی و محوطه‌ی سرسبز اطرافش را از دست ندهید.
تاریخچه ائل گلی
شاه گلی به‌معنای استخر شاه است و این مکان در ابتدا استخری بوده است که در زمان آق قویونلوها ایجاد شده بود و در دوران صفویه نیز گسترش یافت. پیش از روی کار آمدن صفویان، این استخر بزرگ‌ترین منبع ذخیره آب جهت آبیاری باغ‌های شرق تبریز بود. صفویان نخاله، شن و ماسه‌های این استخر را خالی کردند و دور آن دیوار کشیدند. استخر مذکور در آن زمان ۱۲ متر عمق داشت. در دوران قاجار نیز مسیر‌هایی در اطراف این استخر ایجاد شد و درختان تبریزی و بید مجنون در اطراف این مکان برای تزئین و تبدیل آن به گردشگاه کاشتند.
در دوران پهلوی این مکان به شهرداری واگذار شد تا آن را تبدیل به گردشگاهی عمومی کند و در این زمان بود که اولین تعمیرات اساسی در محل مذکور انجام شد. در حال حاضر این استخر ابعادی در حدود ۲۰۰ در ۲۰۰ متر دارد که عمق آن در گوشه شرقی از ۳ متر تا ۹ متر در کناره دهانه متفاوت است. البته در گذشته ابعاد استخر بزرگ‌تر بود و کف آن نیز طبیعی بود؛ اما در حال حاضر به‌دلیل ایجاد باغچه در اطراف آن، ابعادش تا حدودی کاهش یافته است.
