غذا خوردن، از بزرگ ترین لذت‌های زندگی است پرخوری به چند دلیل رخ می‌دهد که خوشبختانه، راه حل دارد.
خوردن غذاهای بسیار چرب
وقتی غذاهای چرب می‌خورید، مغز شما نه تنها سیگنالی از رضایت بدن شما دریافت میکند، بلکه خاطرات طولانی این تجربه را نیز شکل می‌دهد. چیزی که زمانی به انسان‌های اولیه کمک می‌کرد تا زنده بمانند، اکنون اندازه دور کمر ما را افزایش می‌دهد.
صرف غذا می‌تواند هوس را برانگیزد. هوس‌ها بر اساس یادگیری‌ها و خاطرات گذشته و همچنین بینایی یا بوی غذا، زمان روز یا مکان است. شما در خیابان قدم می‌زنید و به فکر کیک‌های شکلاتی می‌افتید، زیرا قبلا در آن خیابان از آن‌ها خورده‌اید.
از آن‌جا که شکل و بوی غذاهای چرب و شیرین، وسوسه‌انگیز است، سعی کنید از جلوی نانوایی یا بستنی‌فروشی که نمی‌توانید در برابر آن مقاومت کنید، عبور نکنید.
نداشتن خواب کافی
از دست دادن وقت مناسب خواب، تغییرات متابولیک را ایجاد میکند که ممکن است موجب افزایش وزن شود. کمبود چشم بسته، به دور کمر شما آسیب می‌رساند، زیرا بر دو هورمون مهم کنترل کننده اشتها و سیری، یعنی لپتین و گرلین، تأثیر می‌گذارد.
افرادی که فقط دو شب به مدت چهار ساعت بخوابند، کاهش ۱۸ درصدی لپتین (هورمونی که به مغز نشان می‌دهد بدن به اندازه کافی غذا خورده است) و افزایش ۲۸ درصدی گرلین (هورمونی که باعث گرسنگی می‌شود) را به دنبال خواهد داشت. بنابراین، با چیزی حدود ۲۴ درصد، اشتهای آن‌ها افزایش می‌یابد.
خواب کوتاه، همچنین می‌تواند متابولیسم گلوکز را مختل و به مرور زمان، زمینه دیابت نوع ۲ را فراهم کند.
وقتی ما خسته‌ایم، میل به خوراکی خوردن داریم، به‌ویژه اگر قند یا کربوهیدرات زیادی داشته باشند. این موضوع ممکن است به این دلیل باشد که این غذاها به ما انرژی و احساس آرامش می‌دهند برای برطرف کردن میل به غذاهای چاق کننده و حفظ انرژی مورد نیاز خود، به دنبال ترکیبی از کربوهیدرات‌های پیچیده و پروتئین باشید.
۷ تا ۹ ساعت هنگام شب در یک اتاق مناسب را به خواب خود اختصاص دهید.
استرس
استرس باعث می‌شود بدن شما دوزهای بالا از هورمون‌ها مانند کورتیزول را تولید کند که به مرور زمان، اشتها را افزایش و شما را به‌سوی پرخوری، سوق می‌دهد. کورتیزول و انسولین، میل ما به سمت غذاهای پر چرب، پر قند یا پر نمک را تغییر می‌دهند.
فشارها می‌تواند شما را در حالت بی‌قراری قرار دهد، اما استفاده از فنون کاهش استرس در روزهای شلوغ شما واقعاً می‌تواند کمک کننده باشد. یوگا، مدیتیشن و تمرینات تنفس عمیق، ابزارهای قدرتمندی هستند که تنش را کنترل می‌کنند.
ورزش نیز بسیار کمک میکند. سعی کنید با آهنگ‌های مورد علاقه خود برقصید، در پارک بدوید، ورزش کنید یا یک پیاده‌روی ساده انجام دهید. وقتی احساس عصبانیت می‌کنید، عادت کنید به‌جای این‌که به‌سوی قفسه خوراکی‌ها بروید، به این کارها روی بیاورید.
