چگونه از خود در برابر آبله میمون محافظت کنیم و در صورت ابتلا به آن چه باید کرد؟

شیوع اخیر آبله میمون در سراسر ایالات متحده، اروپا، استرالیا و خاورمیانه کارشناسان بهداشت را گیج کرده است و نگرانی‌هایی را در مورد شیوع گسترده‌تر ایجاد کرده است.

اکثر موارد تا کنون از طریق رابطه جنسی، به ویژه در بین مردان همجنسگرا و دوجنسه، گسترش یافته است. با این حال، هر کسی ممکن است در معرض خطر ابتلا به آبله میمون باشد.

رعایت بهداشت و رابطه جنسی ایمن از جمله اقدامات احتیاطی است که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به ویروس انجام دهید.

بر اساس گزارش ها، تا روز چهارشنبه، 346 مورد تایید شده و مشکوک در 22 کشور خارج از آفریقا که ویروس بومی است وجود داشته است.

این اولین شیوع شناخته شده ویروس در جامعه است. قبل از شیوع این بیماری، موارد ابتلا به سفر به مناطقی که ویروس بومی است یا حیوانات وارداتی حامل ویروس مرتبط بود.

سازمان بهداشت جهانی هشدار داده است که هر کسی ممکن است در معرض خطر ابتلا به این ویروس باشد. کودکان، زنان باردار و افراد دارای نقص ایمنی به ویژه در معرض خطر هستند.

در بیانیه WHO آمده است: «هرکسی که با فردی که عفونی است تماس نزدیک داشته باشد در معرض خطر است».

آبله میمون یک بیماری نادر است که توسط ویروس آبله میمون ایجاد می‌شود که بخشی از خانواده آبله است، اگرچه معمولاً شدت آن کمتر است. واکسیناسیون آبله 85 درصد در برابر آبله میمون موثر بوده است.

WHO همچنین گفت که بعید است که واکسیناسیون انبوه برای مبارزه با افزایش موارد ابتلا مورد نیاز باشد. اما با توجه به سرعت شیوع و عدم شفافیت در مورد علت آن، سازمان بهداشت عمومی از مردم خواست تا برای کمک به کنترل شیوع آن، بهداشت و رابطه جنسی ایمن را رعایت کنند.

محافظت از خود در برابر آبله میمون

در حالی که کارشناسان بهداشت توافق دارند که خطرات برای عموم مردم کم است، اقدامات متعددی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به ویروس انجام دهید.

از تماس با افرادی که اخیراً به این ویروس مبتلا شده اند یا افرادی که ممکن است آلوده شده باشند خودداری کنید.

اگر در تماس نزدیک با فردی که علائم دارد از ماسک صورت استفاده کنید.

از کاندوم استفاده کنید و مراقب علائم باشید.

از تماس با حیواناتی که ممکن است ناقل ویروس باشند خودداری کنید. این شامل حیوانات بیمار یا مرده و به ویژه آنهایی که سابقه عفونت دارند، مانند میمون ها، جوندگان و سگ های دشتی نیز می شود.

بهداشت دست را به‌ویژه پس از تماس با حیوانات یا انسان‌های آلوده یا مشکوک به عفونت رعایت کنید. به عنوان مثال، دست های خود را با آب و صابون بشویید یا از ضدعفونی کننده های الکلی استفاده کنید.

هنگام مراقبت از بیماران مبتلا به عفونت تایید شده یا مشکوک به آبله میمون از تجهیزات محافظ شخصی استفاده کنید.

این مطلب هم برایتان مفید است. آزمایش موفقیت آمیز واکسن کرونا روی میمون ها

فقط گوشتی بخورید که کاملا پخته شده باشد.

آبله میمون همچنین می تواند از طریق سطوح و مواد منتقل شود، بنابراین عاقلانه است که از دست زدن به موادی که در تماس با انسان یا حیوان بیمار بوده است خودداری کنید.

دکتر اسکات گوتلیب، کمیسر سابق سازمان غذا و دارو گفت: “این ویروسی است که خارج از میزبان انسان فوق العاده پایدار است، بنابراین می تواند روی اشیایی مانند پتو و چیزهایی مانند آن زندگی کند.”

اگر آبله میمون گرفتید چه باید کرد؟

اگر مشکوک هستید که ممکن است به آبله میمون مبتلا شده باشید، باید خود را از تماس فیزیکی با دیگران جدا کنید و فوراً به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

علائم اولیه آبله میمون شامل تب، سردرد، درد عضلانی، تورم و کمردرد است. بثورات و ضایعات معمولاً در عرض یک تا پنج روز روی صورت، دست‌ها، پاها، چشم‌ها، دهان یا دستگاه تناسلی ظاهر می‌شوند. این بثورات به برجستگی‌های برجسته و سپس تاول تبدیل می‌شوند که ممکن است قبل از شکستن و پوسته شدن با مایع سفید پر شود.

بسیاری از علائم ویروس را می توان به راحتی با سایر بیماری ها مانند آبله مرغان، تبخال یا سیفلیس اشتباه گرفت، بنابراین تأیید پزشکی مهم است.

اگر بیماری آبله میمون در شما تشخیص داده شد، باید تا زمانی که ویروس از بین برود، ایزوله شوید. این بیماری معمولاً خفیف است و بیشتر افراد در عرض دو تا چهار هفته بهبود می یابند.

در حالی که توصیه‌های پزشکی در حال حاضر در کشورهای مختلف متفاوت است، خدمات بهداشت ملی بریتانیا خاطرنشان می‌کند که ممکن است برای جلوگیری از سرایت عفونت به افراد دیگر لازم باشد در یک بیمارستان تخصصی بمانید.

معصومه لطفی ( خبر سنتر)