کشف دایناسور غول پیکر جدید نشان می دهد چرا گوشتخواران ماقبل تاریخ بازوهای کوچکی داشتند

محققان دایناسور بزرگ و گوشتخوار جدیدی را کشف کردند که مراکسس گیگا نام داشت. دایناسور جدید سرنخ های جالبی در مورد تکامل و زیست شناسی ارائه می دهد – به ویژه اینکه چرا این موجودات جمجمه های بزرگ و بازوهای ریز داشتند.

این مطالعه با همکاری پیتر ماکوویکی، محقق شهرهای دانشگاه مینه‌سوتا و همکاران آرژانتینی خوان کانال و سباستین آپستگویا انجام شد .

در ابتدا در پاتاگونیا در سال 2012 کشف شد، دانشمندان چندین سال گذشته را صرف استخراج، آماده سازی و تجزیه و تحلیل نمونه Meraxes کرده اند.این دایناسور بخشی از خانواده Carcharodontosauridae است. این گروه از تروپودهای غول پیکر گوشتخوار یکی از بزرگترین دایناسورهای گوشتخوار شناخته شده است.

اگرچه مراکسس در میان کارکارودونتوسوریدها بزرگ‌ترین حیوان نبود، اما هنوز هم حیوانی با ابهت بود که اندازه آن از پوزه تا نوک دم در حدود 36 فوت (11 متر) بود و تقریباً 9000 پوند (4000 کیلوگرم) وزن داشت. محققان مراکسس را به همراه دایناسورهای دیگر از جمله چندین نمونه سوروپود گردن دراز از صخره هایی با قدمت حدود 90 تا 95 میلیون سال کشف کردند.

مراکسس یکی از کامل‌ترین اسکلت‌های کارکارودنتوزارید است که تاکنون در نیمکره جنوبی پیدا کرده‌اند. تقریباً کل جمجمه، باسن و هر دو دست و پای چپ و راست حیوان را شامل می شود.

چرا دایناسورهای گوشت خوار بازوهای کوچک دارند

پیتر ماکوویکی، یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه و استاد دانشگاه مینه سوتا N.H. Winchell دانشکده زمین و علوم محیطی، گفت: «نکته دقیق این است که ما متوجه شدیم که طرح بدن به طرز شگفت آوری شبیه به تیرانوسورهایی مانند تی رکس است. . “اما، آنها ارتباط نزدیکی با تی رکس ندارند. آنها از شاخه های بسیار متفاوت درخت خانواده دایناسورهای گوشتخوار هستند. بنابراین، داشتن این کشف جدید به ما این امکان را داد که این سوال را بررسی کنیم که “چرا این دایناسورهای گوشت خوار اینقدر بزرگ می شوند و این بازوهای کوچک دارند؟”

سباستین آپستگویا، یکی از نویسندگان این مطالعه و محقق، گفت: “کشف این کارکارودونتوسورید جدید، کامل ترین تا به حال، به ما فرصتی برجسته می دهد تا در مورد سیستماتیک، دیرین زیست شناسی و اندازه واقعی آنها بیاموزیم که قبلا هرگز نبوده است.” با داده‌های آماری که Meraxes ارائه کرد، محققان دریافتند که دایناسورهای بزرگ و غارتگر در هر سه خانواده تراپودها به روش‌های مشابهی رشد می‌کنند. همانطور که آنها تکامل یافتند، جمجمه آنها بزرگتر شد و بازوهای آنها به تدریج کوتاه شد.

استفاده احتمالی از اندام های جلویی کوچک در تی رکس و دیگر دایناسورهای گوشتخوار بزرگ موضوع حدس و گمان و بحث های زیادی بوده است.