یوفو یا شی ناشناس پرنده، بشقاب پرنده، اصطلاح رایج برای هر پدیده‌ی هوایی است که علت آن نمی‌تواند به‌آسانی یا بلافاصله توسط ناظر شناخته شود. نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا، که در سال ۱۹۵۲ این اصطلاح را ابداع کرده در ابتدا اصطلاح «یوفو» را به اشیائی که پس از بررسی دقیق توسط محققان متخصص ناشناخته باقی می‌مانَد، اطلاق کرد؛ هر چند امروزه اصطلاح یوفو اغلب برای توصیف هر گونه منظرهٔ ناشناخته که توسط ناظر گزارش می‌شود، استفاده می‌شود.
آیا ممکن است فرازمینی‌هایی با تمدن و فناوری پیشرفته از زمین بازدید کرده باشند؟ دانشمندان هاروارد در پروژه‌ی گالیله به دنبال پاسخ به این پرسش هستند.
آیا تمدن‌های فرازمینی هوشمند می‌توانند به فناوری‌هایی دست یابند که در میان ستاره‌ها سفر کنند؟ پروژه‌ی پژوهشی بین‌المللی گالیله به دنبال پاسخگویی به این پرسش است. پروژه‌ی گالیله تحت نظارت گروهی چندسازمانی از دانشمندان به رهبری آوی لوئب، استاد بخش نجوم دانشگاه هاروارد، به دنبال بررسی شواهدی درباره‌ی تمدن‌های قدیمی یا فعال هوشمند فرازمینی (ETC) است.
هدف پروژه‌ی یادشده تحلیل داده‌های رصدهای تلسکوپی و نقشه‌های نجومی و طراحی الگوریتمی با استفاده از هوش مصنوعی (AI) برای شناسایی مسافران احتمالی میان‌ستاره‌ای، ماهواره‌های فرازمینی و پدیده‌های هوایی ناشناس (UAP) است. به گفته‌ی لوئب:
علم نمی‌تواند توضیحات احتمالی مربوط به فرازمینی‌ها را به دلیل اولویت‌های فرهنگی یا اجتماعی رد کند. باید به جستجوی خود با تلسکوپ‌های جدید ادامه بدهیم.
برخورد با یوفو و موجودات فرازمینی در گذشته
لوئب که رئیس مؤسسه‌ی نظریه و محاسبات مرکز اخترفیزیک اسمیتسونیان هاروارد است، قبلاً گفته بود شیء عجیب اومواموا که در سال ۲۰۱۷ از نزدیکی زمین عبور کرد و در دسته‌ی دنباله‌دار یا سیارک قرار گرفت، نمونه‌ای از فناوری فضایی است. امواموا تنها مدت کوتاهی در آسمان ظاهر شد و سپس به سفر خود به ستاره‌های دوردست ادامه داد. این شیء مسطح و سیگاری‌شکل ذهن بسیاری از اخترفیزیک‌دان‌ها را به خود مشغول کرد؛ لوئب یکی از چند دانشمندی بود که گفت امواموا می‌تواند نمونه‌ای از تجهیزات فضایی فرازمینی باشد. لوئب افزود:
آیا امواموا را باید با پدیده‌های طبیعی که تاکنون دیده نشدند توصیف کرد یا آن را نتیجه‌ی فناوری فرازمینی در نظر گرفت که مانند یک بادبان خورشیدی یا بشقاب ارتباطی بسیار باریک عمل می‌کند.
حداقل تا جایی که می‌دانیم، امواموا اولین بازدیدکننده‌ی میان‌ستاره‌ای منظومه‌ی شمسی بود؛ اما آخرین نخواهد بود. یکی از شاخه‌های پژوهشی پروژه‌ی گالیله متمرکز بر توسعه‌ی استراتژی‌هایی برای جستجو و ردیابی چنین اشیائی از طریق تلسکوپ‌های زمینی و فضایی است. حوزه‌های پژوهشی دیگر شامل جستجوی ماهواره‌های کوچک ETC بازدیدکننده از زمین و تحلیل مشاهدات UAP هستند.
UAP-ها که با عنوان اشیای پرنده‌ی ناشناس یا یوفو هم شناخته می‌شوند به دنبال انتشار گزارش محرمانه‌ی جدید پنتاگون درباره‌ی مشاهدات یوفو توسط اعضای ارتش بیشتر مورد توجه قرار گرفتند. از بین ۱۴۴ مشاهده‌ی UAP بین سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۲۱، تنها یکی از آن‌ها با اطمینان بالایی شناسایی شد که یک بالون بود. هنوز توضیحی برای بقیه‌ی اشیا وجود ندارد.
