از بازیگری صحبت می‌کنیم که بدون حضور در هیچ فیلم کمدی توانست گیشه سینمای اجتماعی ایران را حسابی رونق ببخشد.
ستاره‌ها، سوپراستارها، بازیگران بفروش، چهره‌ها و … همه این عناوین سال‌هاست که درسینمای ایران نقل محافل سینمایی بوده و هستند و به بازیگرانی اطلاق می‌شوند که نام و تصویرشان روی سردر سینما‌ها سیل گسترده مخاطبان را به سینما می‌کشاند و به نوعی تضمین‌کننده فروش برای فیلم‌ها می‌شود.
در واقع سینمای ستاره‌محور همیشه جز ناگسستنی سینمای ایران بوده و هست و در هر دهه یا دوره‌ای یک بازیگر به چنین جایگاهی در میان علاقه‌مندان و مخاطبان به سینما دست پیدا کرده و می‌کند.
تا پیش از یک دهه گذشته این ستاره محوری شامل سینمای اجتماعی و غیرکمدی هم می‌شد، اما در یک دهه اخیر اقبالی که مخاطبان و علاقه‌مندان به حوزه کمدی نشان دادند باعث شد تا روند ساخت این قبیل فیلم‌ها شتاب و گستردش پیدا کند و بازیگرانی بتوانند با ایفای نقش در این دست فیلم‌ها به محبوبیت قابل توجهی بین مردم برسند به نحوی که دیگر حضورشان در یک فیلم نویدبخش فروش خوب برایش باشد.
در چنین شرایطی ساخت فیلمی اجتماعی که بتواند خوب بفروشد و مردم را به سینما‌ها بکشاند کاری بس دشوار بود با این حال بازیگران انگشت‌شماری بودند که نامشان آنقدر در ذهن مخاطبان بزرگ بود که بتوانند در این حوزه هم گیشه قابل قبولی را برای فیلم‌ها به ارمغان آورند.
یکی از این بازیگران که بدون ایفای نقش در یک فیلم کمدی جزو پرفروش‌ترین بازیگران باشد، نوید محمدزاده است و از قول بسیاری از اهالی سینما از توانمندترین بازیگران سینمای ایران به شمار می‌آید، بازیگری که عبدالله اسکندری گریمور باسابقه اینچنین در توصیفش می‌گوید: «او پس از بهروز وثوقی، توانمندترین بازیگر ایران است.»
به بهانه فروش قابل توجه «متری شیش و نیم»، مروری داشته‌ایم بر کارنامه هنری این بازیگر و فیلم‌هایی که در دهه اخیر بازی کرده است. (آمار‌ها از سامانه فروش سینمای ایران استخراج شده است.)
از آن دو تا عصبانی نیستم و شروع ستاره شدن
نوید محمدزاده از جمله بازیگرانی است که از حوزه تئاتر پا به عرصه سینما گذاشت و توانست خیلی زود جایی در میان خانواده بزرگ سینمای ایران برای خود باز کند. از نظر بسیاری از منتقدان یکی از دلایل موفقیت او در بازیگری هم پیشینه تئاتری است که دارد.
او فعالیتش در حوزه بازیگری را با فیلم «آن دو» ساخته بهروز قبادی در سال 87 آغاز کرد و سپس در فیلم‌های «در میان ابرها» به کارگردانی بهرام توکلی و «لرزاننده چربی» ساخته محمد شیروانی به ایفای نقش پرداخت که البته این سه اثر نتوانستند همای سعادت را بر دوش این بازیگر بنشانند، هر کدام به دلایلی از زمان نامناسب اکران گرفته تا نگرفتن مجوز نمایش.
عصبانی شدم
اما فیلمی که محمدزاده را به عنوان یک بازیگر توانمند به سینمای ایران معرفی کرد و البته کم‌حاشیه هم نبود، «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشیان بود. فیلمی که در سی‌ودومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و بازی محمدزاده هم مورد تحسین قرار گرفت، حتی قرار بود جایزه بهترین بازیگر مرد هم به او برسد، اما مسایلی خارج از حوزه سینما باعث شد تا این فیلم از بخش مسابقه خارج شود و دست محمدزاده از جایزه کوتاه بماند.
این فیلم، اما به دلیل همین مسایل در اکران هم دچار مشکل شد و پس از چند سال در سال 97 روی پرده رفت.
از سیزده تا درخشش در ابد و یک روز
او در سال 93 با فیلم «سیزده» به کارگردانی هومن سیدی با دیگر روی پرده سینما رفت که البته نقش اصلی را در این فیلم ایفا نمی‌کرد. این فیلم در نهایت 313میلیون و 784هزار تومان فروخت که البته در مقایسه با آن دوره فروش قابل قبول، اما نه چندان زیادی به شمار می‌آمد.
او یک سال بعد با فیلم «ناهید» ساخته آیدا پناهنده به سینما بازگشت، فیلمی که توانست در سینمای ایران و رویداد‌های بین‌المللی موفقیت‌های خوبی را به دست آورد و در نهایت در اکران عمومی هم با رکورد فروش379میلیون و 862هزار تومانی به کار خود پایان دهد.
با وجود اینکه این دو فیلم به نظر فروش خوبی نداشته‌اند، اما وقتی قیمت بلیت و هزینه ساخت فیلم‌ها را در آن دوره مدنظر داشته باشیم، این میزان فروش قابل قبول بوده است.
اما پرفروش شدن محمدزاده در سینما پس از این دو فیلم و از سال 95 با ساخته دیگر درمیشیان، «لانتوری» آغاز شد، فیلمی اجتماعی با موضوع اسیدپاشی که توانست این بازیگر را بیش از گذشته به تماشاگران معرفی کند.
«لانتوری» که در محافل اجتماعی هم بسیار مورد توجه قرار گرفت، در اکران به فروش قابل قبول و نسبتا خوب شش میلیارد و 296 میلیون تومانی دست پیدا کرد.
محمدزاده در این سال یک فیلم دیگر را هم به کارگردانی هومن سیدی روی پرده داشت، «خشم و هیاهو» که سروصدای کمتری نسبت به سایر فیلم هایش به پا کرد و اکرانش هم با یک میلیارد و 591 میلیون تومانی به پایان رسید.
موفقیت جهانی «بدون تاریخ، بدون امضا» و نقش‌آفرینی‌های خاص
پس از «ابد و یک روز» بود که دیگر حضور نام محمدزاده در فهرست بازیگران یک فیلم تضمین‌کننده فروش آن بود و مخاطبان را راهی سالن‌های سینما می‌کرد. این بازیگر درست یک سال بعد با «بدون تاریخ، بدون امضا» به کارگردانی وحید جلیلوند روی پرده رفت.
این فیلم در سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر برای نخستین بار به نمایش درآمد و مورد توجه و تحسین منتقدان و اهالی سینما هم قرار گرفت تا جایی‌که جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای دومین مرتبه نصیب محمدزاده کرد.
فیلم جلیلوند در اکران هم روند نسبتا خوبی را طی کرد و در نهایت چهار میلیارد و 795میلیون تومان فروخت، اما موفقیت این فیلم تنها به جشنواره‌های داخلی ختم نشد، این فیلم در بخش افق‌های جشنواره ونیز توانست جایزه بهترین بازیگر مرد را برای محمدزاده به ارمغان آورد و این موفقیت‌ها عاملی شد تا این فیلم به عنوان نماینده ایران به آکادمی اسکار معرفی شود که البته موفقیتی را در پی نداشت.
این بازیگر برنده سیمرغ بلورین، در همین سال در «خفه‌گی» ساخته فریدون جیرانی نقش متفاوتی را که البته کوتاه هم بود ایفا کرد و این فیلم هم با وجود آنکه فضا و سبک متفاوتی داشت به چهار میلیارد تومان فروش دست یافت.
مغز‌های کوچک زنگ زده
او یک سال بعد بار دیگر در نقشی متفاوت مقابل دیدگان مخاطبان قرار گرفت که حاصل همکاری مجدد او با هومن سیدی بود؛ فیلم «مغز‌های کوچک زنگ زده».
این فیلم با توجه به فضای متفاوت و البته جدیدی که داشت و همچنین به واسطه حضور محمدزاده در نقشی نو مورد توجه سینماگران در جشنواره سی‌وششم فجر هم قرار گرفت و این توفیق در اکران عمومی هم با «مغز‌های کوچک زنگ زده» همراه شد و این فیلم با 12میلیارد و 765میلیون تومان جزو یکی از فیلم‌های پرفروش سال هم قرار گرفت.
البته همانطور که پیشتر اشاره شد در این سال «عصبانی نیستم» هم سرانجام رنگ پرده نقره‌ای را به خود دید و توانست در اکران هم به واسطه عقبه‌ای که داشت و البته برچسب توقیفی بودن، توفیق خوبی را به دست آورد و سه میلیارد و 66میلیون تومان بفروشد.
سال 98 و رکورزدنی با فیلم‌های اجتماعی
سال 98 نوید محمدزاده با دو فیلم در جشنواره سی‌وهفتم حضور داشت، «سرخپوست» به کارگردانی نیما جاویدی و «متری شیش و نیم» ساخته سعید روستایی.
این دو فیلم که جزو آثار پرسروصدای جشنواره فجر هم به شمار می‌آمدند در اکران عمومی هم توانستند روند مثبتی را در پیش بگیرند تا جایی که «متری شیش و نیم» با 27میلیارد و 543میلیون تومان فروش عنوان پرفروش‌ترین فیلم سال 98 را از آن خود کرد و رکورد پرمخاطب‌ترین و پرفروش‌ترین فیلم غیراجتماعی را هم به نام خود ثبت کرد.
متری شیش و نیم
«سرخپوست» هم که هنوز در سینما‌های کشور در حال اکران است، تا به حال به فروشی بالغ بر 12میلیارد و815میلیون تومان دست پیدا کرده است و جزو آثار پرفروش امسال سینمای ایران به شمار می‌آید.
80میلیارد تومان فقط برای نوید محمدزاده
با یک حساب سرانگشتی مجموع فروش این فیلم‌ها مبلغ غافلگیرکننده حدود 80میلیارد تومان است و این در حالی‌است که او در هیچ فیلم کمدی از زمان حضورش در سینما به ایفای نقش نپرداخته است و توانسته آنچنان در آثار اجتماعی به مقبولیتی در میان مخاطبان دست پیدا کند که هر فیلمش با فروش قابل قبولی همراه شود. به واقع او رونق‌دهنده سینمای اجتماعی ایران پس از مدت‌ها افول بوده و حضورش در فیلم‌های این حوزه امتیاز بزرگی برای آشتی دوباره مخاطبان با سینمای غیرکمدی ایران است.
آمار تماشاگرانی که او با حضورش در فیلم‌ها به سینما کشانده هم گواهی همین موضوع است، فیلم‌هایی که او در آن‌ها به ایفای نقش پرداخته است هشت میلیون و 389هزار و 158نفر تماشاگر داشته‌اند که در نوع خود برای یک بازیگر میزان قابل توجه و یک رکورد به شمار می‌آید.منبع : خبر انلاین
