بازگشت ویروس منقرض‌شده: چگونه انتشار تصادفی موجب دنیاگیری آنفلوانزای روسی ۱۹۷۷ شد؟
آمادگی دنیا برای دنیاگیری سویه‌ای از ویروس منقرض‌شده که هرگز رخ نداد، موجب شیوع ویروسی دیگر شد و جهان را با فاجعه‌ی علمی نادر و پیش‌بینی‌نشده‌ای مواجه کرد.
ویروس منقرض‌شده
در سال ۱۹۷۶، مرگ یک سرباز آمریکایی در فورت دیکس براثر ابتلا به ویروس H1N1 خوکی، جهان را با ترس از وقوع دنیاگیری جدیدی روبه‌رو کرد. دولت آمریکا واکسیناسیون گسترده را شروع کرد، اما شیوع ویروس خیلی زود متوقف شد.
چند ماه بعد، سویه دیگری به نام H1N1 انسانی در روسیه شناسایی شد که در کمال تعجب، شبیه به سویه‌ای منقرض‌شده از دهه‌ی ۱۹۵۰ بود. این ویروس که عمدتاً جوانان را تحت تأثیر قرار می‌داد، برخلاف پیش‌بینی‌ها شدت کمتری داشت.
مطالعات ژنتیکی نشان داد که ویروس به‌طور اتفاقی از آزمایشگاه‌های مرتبط با تحقیقات آنفلوانزا به چرخه بازگشته است. فشارهای ناشی از ترس جهانی از شیوع ویروس H1N1 خوکی، منجر به شیوع ویروس منجمد‌ی شد که سال‌ها پیش منقرض شده بود.
فاجعه‌ی دنیاگیری آنفلوانزای روسی، درسی مهم از اشتباهات علمی و واکنش‌های بیش‌ازحد به تهدیدات سلامتی است. جهان در مواجهه با بیماری‌های نوظهور باید سریع عمل کند، اما با احتیاط و دقت بیشتر.
علت مرگ سرباز ۱۹ ساله‌ی ارتش آمریکا
به نقل از خبر سنتر پنجم فوریه سال ۱۹۷۶، دیوید لوئیس، سرباز ۱۹ ساله‌ی ارتش آمریکا، همراه با واحد خود از پایگاه فورت دیکس برای پیاده‌روی ۸۰ کیلومتری به راه افتاد. او در آن روز سرد، ناگهان بی‌هوش شد و جان باخت. نتایج آزمایش‌ها پس از مرگ، نشان داد که او به ویروس آنفلوانزای خوکی H1N1 مبتلا بود.
نظارت بر بیماری‌های ویروسی در فورت دیکس نشان داد ۱۳ نفر دیگر از سربازان نیز که دراثر بیماری‌های تنفسی در بیمارستان بستری شده بودند، از ابتلا به همین ویروس رنج می‌بردند. آزمایش‌های پادتن خونی نیز نشان داد که بیش از ۲۰۰ نفر از سربازان، به سویه جدید ویروس H1N1 آنفلوانزای خوکی مبتلا شده بودند، اما نیازی به بستری‌شدن نداشتند.
همه‌گیری جهانی
یافته‌های جدید، ناگهان زنگ خطر را برای جامعه‌ی همه‌گیرشناسی به صدا درآورد: آیا مرگ سرباز لوئیس به دلیل ابتلا به سویه H1N1 ویروس آنفلوانزای خوکی، مانند دنیاگیری وحشتناک این سویه در سال ۱۹۱۸ که حدود ۵۰ میلیون نفر را در سراسر جهان به کام مرگ کشاند، می‌تواند نشانه‌ای از وقوع همه‌گیری جهانی دیگری باشد؟
دولت آمریکا به سرعت وارد عمل شد. در ۲۴ مارس ۱۹۷۶، جرالد فورد، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، طرحی را اعلام کرد که به موجب آن قرار بود «تمام مردان، زنان و کودکان در ایالات متحده ایمن‌سازی شوند.» در روز اول اکتبر ۱۹۷۶، کمپین واکسیناسیون عمومی آغاز شد.
شیوع اولیه ویروس در فورت دیکس
در همین حال، شیوع اولیه ویروس در فورت دیکس به سرعت پایان یافت و پس از ماه فوریه، هیچ مورد جدیدی در پایگاه گزارش نشد. سرهنگ فرانک تاپ که مسئول تحقیق ویروس در فورت دیکس بود، بعدها اظهار کرد: «ما به‌وضوح نشان دادیم که ویروس در هیچ جایی به جز فورت دیکس دیده نشد و با همان سرعت نیز ناپدید شد.»
بااین‌حال، نگرانی از شیوع و مشاهده‌ی برنامه‌ی گسترده واکسیناسیون در آمریکا، دانشمندان زیست‌پزشکی در سراسر جهان را بر آن داشت تا تحقیقات برای ساخت واکسن H1N1 را آغاز کنند. جهان در حالی به سمت فصل زمستان سال ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷ پیش می‌رفت که همه در انتظار وقوع دنیاگیری سویه H1N1 خوکی بودند، اما این اتفاق هرگز رخ نداد.
اما ماجرا در همین نقطه پایان نیافت. به اعتقاد همه‌گیرشناسان باتجربه در زمینه‌ی بیماری‌های عفونی، آماده‌سازی‌های به ظاهر منطقی اما در نهایت غیرضروری، عواقب ناخواسته‌ای را به دنبال دارند.
ویژگی‌های عجیب ویروس
ناگهان، سویه‌ای از ویروس جدید آنفلوانزا در چرخشی همه‌گیرشناختی ظاهر شد. اما این ویروس، همان سویه‌ی پیش‌بینی‌شده H1N1 خوکی نبود.
در نوامبر ۱۹۷۷، مقامات بهداشتی در روسیه گزارش دادند که سویه‌ای انسانی از ویروس H1N1 در مسکو شناسایی شده است. تا پایان ماه، شیوع این ویروس در سراسر اتحاد جماهیر شوروی گزارش شد و به زودی در سراسر جهان نیز گسترش یافت.
همه‌گیری سویه جدید در مقایسه با دیگر سویه‌های آنفلوانزا، ویژگی‌های بسیار عجیبی داشت:
ویژگی عجیب اول: نرخ مرگ‌ومیر بسیار پایین بود. میزان مرگ در این سویه حدود یک‌سوم سایر سویه‌های آنفلوانزا بود.
ویژگی عجیب دوم: فقط افراد زیر ۲۶ سال به‌طور منظم به این ویروس مبتلا می‌شدند. ویروس مسن‌ترها را به اندازه‌ی جوانان درگیر نمی‌کرد.
ویژگی عجیب سوم: برخلاف دیگر ویروس‌های دنیاگیر جدید، این ویروس نتوانست سویه H3N2 را که در همان سال به عنوان آنفلوانزای فصلی شایع بود، از بین ببرد. در عوض، هر دو سویه جدید H1N1 و سویه قدیمی H3N2 به‌طور هم‌زمان در حال گردش و گسترش بودند.
نقشه‌برداری RNA اولیگونوکلئوتید
در نهایت داستان دچار پیچش دیگری شد. پیتر پیلیز، متخصص میکروبیولوژی، از تکنیکی نوآورانه به نام نقشه‌برداری RNA اولیگونوکلئوتید استفاده کرد تا ترکیب ژنتیکی سویه جدید H1N1 روسی را مطالعه کند. این روش به او امکان می‌داد که ژن‌های ویروس را مانند اثر انگشت طبقه‌بندی کند.
پیلیز و همکارانش، ویروس را در آزمایشگاه پرورش دادند و سپس، با استفاده از آنزیم‌های برش‌دهنده‌ی RNA، ژنوم ویروس را به صدها تکه تقسیم کردند. با پخش‌کردن این تکه‌ها در دو بعد بر اساس اندازه و بار الکتریکی، قطعات RNA نقشه‌ای منحصربه‌فرد شبیه به اثر انگشت را به وجود آوردند.
