راش پوستی می تواند قرمز، ملتهب، برآمده و همچنین خشک، خارش دار یا دردناک باشد. علت اصلی درماتیت است که زمانی است که پوست شما به مواد حساسیت زا یا محرک واکنش نشان می دهد. باکتری ها، ویروس ها، آلرژن ها و شرایطی از جمله اگزما، کهیر و پسوریازیس می توانند منشا بثورات پوستی باشند. انواع درمان ها می توانند علائم شما را تسکین دهند و از شر جوش خلاص شوند.
راش پوستی چیست؟
بثورات پوستی زمانی رخ می دهد که پوست قرمز، ملتهب و برآمده می شود. برخی از بثورات پوستی خشک و خارش دار هستند. برخی دردناک هستند. بسیاری از چیزها می توانند باعث ایجاد بثورات پوستی شوند، از جمله ویروس ها، باکتری ها، آلرژن ها و بیماری های پوستی مانند اگزما.
راش پوستی چقدر شایع است؟
تقریباً هر فردی در طول زندگی خود حداقل یک بثورات پوستی ایجاد می کند. گاهی اوقات احساس خارش یا داشتن پوست قرمز و ناهموار برای مدتی بسیار معمول است.
چه کسانی ممکن است دچار راش پوستی شوند؟
همه افراد – از نوزادان گرفته تا سالمندان – ممکن است دچار بثورات پوستی شوند. نوزادان مستعد بثورات پوشک و کلاه گهواره هستند. کودکان مستعد ابتلا به درماتیت آتوپیک هستند و به ویروس های محرک بثورات مانند بیماری پنجم مبتلا می شوند. و کودکان بزرگتر یا بزرگسالان می توانند به درماتیت تماسی مبتلا شوند زیرا پوست به مرور زمان به مواد حساسیت زا یا محرک حساس می شود.
انواع راش پوستی چیست؟
انواع مختلفی از راش پوستی وجود دارد، از جمله:
درماتیت تماسی: این شکل از درماتیت زمانی رخ می دهد که بدن شما به ماده ای که دوست ندارد واکنش نشان می دهد. بسیاری از مردم به عطرها، مواد نگهدارنده، نیکل (که اغلب در جواهرات لباس یافت می شود) و پیچک سمی حساسیت دارند. محرک های رایج عبارتند از صابون ها، شوینده ها، مواد شیمیایی و پاک کننده های خانگی.
اگزما: که درماتیت آتوپیک نیز نامیده می شود، اگزما اغلب در دوران نوزادی ایجاد می شود و اغلب با رشد کودک بهتر می شود. تمایل به ایجاد در خانواده ها (ژنتیکی) دارد. افرادی که آسم یا آلرژی دارند بیشتر در معرض اگزما هستند.
کهیر: کهیر نیز نامیده می شود، کهیر باعث برآمدگی، قرمزی و خارش پوست می شود. در صورت داشتن واکنش آلرژیک به آلرژن های موجود در هوا یا نیش حشرات ممکن است دچار کهیر شوید. تغییرات شدید دما و برخی عفونت های باکتریایی نیز می توانند باعث ایجاد کهیر شوند.
پسوریازیس: این اختلال پوستی مادام العمر باعث ایجاد بثورات ضخیم و پوسته پوسته می شود. بثورات اغلب در آرنج، زانو، کمر، پوست سر و اندام تناسلی ایجاد می شود. پسوریازیس می تواند ارثی باشد.
ویروسی: بثورات پوستی یکی از علائم رایج بسیاری از بیماری‌های ویروسی مانند آبله مرغان، سرخک و مولوسکوم کونتاژیوزوم است.
چه چیزی باعث راش پوستی می شود؟
موارد زیادی می تواند باعث ایجاد راش پوستی شود، از جمله:
آلرژن های موجود در محیط
عفونت های باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی.
بیماری های پوستی مانند اگزما.
تحریک کننده ها
ویروس ها
علائم راش پوستی چیست؟
علائم بثورات پوستی بسته به نوع و علت آن متفاوت است. بثورات ممکن است در یک ناحیه از بدن یا در سراسر بدن ایجاد شوند. بثورات پوستی ممکن است علائم زیر را داشته باشد
خشک
تاول دار
لکه دار
سوزش
پوسته پوسته شدن
جوش دار
ملتهب یا متورم شده
خارش‌دار
دردناک
قرمز
راش پوستی چگونه تشخیص داده می شود؟
از آنجایی که بسیاری از موارد می توانند باعث ایجاد بثورات پوستی شوند، تشخیص آن می تواند مشکل باشد. پزشک شما بثورات را بررسی می کند، علائم شما را ارزیابی می کند و یک سابقه پزشکی می گیرد. ممکن است تحت آزمایشاتی قرار بگیرید، مانند:
بیوپسی: ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند یک نمونه کوچک (بیوپسی) از پوست یا سایر بافت های شما برای بررسی وجود ویروس یا باکتری بگیرد.
تست آلرژی: تست‌های آلرژی، مانند تست‌های پوستی (خراش) و تست‌های پچ، آلرژن‌ها را شناسایی می‌کنند. تست پریک برای تشخیص کهیر مفید است. تست پچ برای تشخیص درماتیت تماسی آلرژیک مفید است. در این آزمایش‌ها، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی پوست شما را در معرض مقادیر کمی از مواد آلرژی‌زا قرار می‌دهد و واکنش نشان می‌دهد. ممکن است فقط برای چند آلرژن یا تعداد زیادی به طور همزمان آزمایش شوید. اگر پوست قرمز شود، متورم شود یا بثورات ایجاد شود، آلرژی دارید.
آزمایش خون: برخی از بیماری های پوستی می تواند ناشی از آنتی بادی هایی باشد که در خون شما در گردش هستند، که ممکن است با آزمایش خون قابل تشخیص باشد. بثورات دیگر ممکن است تظاهر یک بیماری سیستمیک دیگر باشد و برای بررسی درگیری سایر سیستم های اندام باید آزمایش خون انجام شود.
راش پوستی چگونه مدیریت یا درمان می شود؟
درمان بثورات پوستی به علت آن بستگی دارد. ممکن است چند هفته طول بکشد تا بثورات از بین بروند. درمان بثورات پوستی عبارتند از:
داروهای آلرژی: آنتی هیستامین های خوراکی که نوعی داروی آلرژی هستند، خارش را کاهش می دهند.
کرم های ضد التهاب: کرم های هیدروکورتیزون مانند کورتیزون التهاب و خارش را تسکین می دهد.
داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: اگر بثورات پوستی ناشی از اگزما یا پاسخ سیستم ایمنی باشد، داروها می توانند واکنش را کاهش دهند. آرام کردن آن می تواند التهاب (تحریک) را به حداقل برساند.
استروئیدها: اگر علائم ادامه یابد، پزشک شما ممکن است یک کرم استروئیدی موضعی یا یک استروئید خوراکی مانند پردنیزون تجویز کند. استروئیدها التهاب و خارش را کاهش می دهند.
تعدیل کننده های ایمنی موضعی: این داروها پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به آلرژن ها را تغییر می دهند (تعدیل می کنند). داروهای تجویزی شامل پماد تاکرولیموس و کرم پوست پیمکرولیموس است.
راش پوستی چه عوارضی دارد؟
آنها آزاردهنده و ناخوشایند هستند، اما بثورات پوستی معمولا به خوبی به درمان پاسخ می دهند. آنها به ندرت مشکلات جدی ایجاد می کنند. مسائل بالقوه عبارتند از:
آنافیلاکسی: یک واکنش آلرژیک شدید می تواند باعث بثورات پوستی و یک وضعیت تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی شود. تورم شدید (آنژیوادم) ناشی از آنافیلاکسی می تواند راه های هوایی را ببندد. افراد مبتلا به آنافیلاکسی برای مقابله با این پاسخ آلرژیک نیاز به تزریق فوری اپی نفرین دارند.
عفونت: خاراندن بثورات خارش دار می تواند پوست را باز کند و اجازه دهد میکروب ها وارد شوند. خاراندن شما را در معرض خطر ابتلا به عفونت باکتریایی پوست قرار می دهد.
چگونه می توانم از راش پوستی جلوگیری کنم؟
از محرک های شناخته شده مانند آلرژن ها و محرک ها اجتناب کنید.
وسایل شخصی یا لباس را با کسی که ویروسی ایجاد می کند به اشتراک نگذارید.
از صابون ها، پاک کننده ها و مرطوب کننده های ملایم، بدون عطر و ضد حساسیت استفاده کنید.
بلافاصله پس از تماس با آلرژن یا محرک شناخته شده دست ها را بشویید.
